مردی از مستطیل سبز

با نام, چهره, اخلاق, کرکتر, آداب و سجایای نیک اوهمه مردم به خصوص جامعه ی ورزشی شناخت کامل دارند. او ایام جوانی اش را در مستطیل سبز( میدان فوتبال) و ارایه خدمات ارزنده در عرصه ورزش کشورش سپری نمود. اما از چندیست که در بستر مریضی به یاد زحمات و کارکردهای پرافتخار ورزشی اش شب را به روز و روز را به شب تبدیل می نماید.
ماهنامه ورزش تصمیم گرفت تا معرفی مختصری از این شخصیت ورزشی کشورداشته باشد.
سخن از سیداحمدضیاءمظفری است, مظفری که فتح و نصرت همیشه با زندگی ورزشی شان گره خورده است. می خواستم بر بالین مریضی اش بروم, تا عیادت مریضی شان را نمایم و هم گفتنی هایش را بشنوم. یعنی هم خرما و هم ثواب.
بنا بر تصادف نیک آقای مظفری در یکی از مسابقات لیگ فوتبال که دراستدیوم ورزشی بین تیم های میوند و پامیر برگذار گردیده بود اشتراک کرد. آمدن او ازبستر مریضی تصادفی نبوده, تیم میوند که یگانه افتخار ایشان است مثل سالهای قبل بالای کپ قهرمانی میرزمد, او آمده تا وفاداری اش را یک بار دیگر و در حالت مریضی به شاگردانش به اثبات برساند.
اوبالای ولچر نشسته با جمعی از همکاران سابق و ورزشکاران گرم صحبت است. بعد از سلام و احوالپرسی که همه همکاران از حضور مظفری صاحب در استدیوم ملی ورزشی کابل شادمان گردیده بودند ،من موضوع مصاحبه را با ایشان در میان گذاشتم که با جبین باز پذیرفت درکنارش نشستم و درب سخن را آغاز نمودیم.
اولتر از همه از صحت شان پرسیدم, با تبسم که نمایاگر درد و اندوه مرحله کنونی زندگی اش را مجسم می ساخت لب برسخن گشود. "مهربانی خداوند خوب استم که تا اینجا رسیدم و خوشی بیشتر اینکه دوستان و همکارانم را که هر لهظه تشنه دیدارشان بودم از نزدیک دیدم, شما می بینید که تمام دوستان, استادان, ورزشکاران دور من جمع شده اند اکنون هیچ دردی را احساس نمی کنم."
خوب جناب آغاصاحب, (که همه ورزشکاران واستادان به همین نام او را می شناسند) 

                                
س:تعدادی از علاقه مندان و ورزشکاران که در این سالها پا به عرصه ورزش گذاشته اند و شناخت کافی از شخصیت و زحمات شما ندارند می خواهند بدانند که شما ورزش را از کجا شروع کردید و به کجا اختتام دادید؟ 
ج: در سال (1348) به ورزش فوتبال رو آوردم, در کلپ نوبهار که  در گروپهای سی شهر کابل فعالیت  داشت تمریناتم را آغاز نمودم و در سال(1350) با تغیر نام کلپ نوبهار به کلپ میوند صفحه جدیدی را درتاریخ  بازی فوتبال خود تجربه نمودم ودر سال (1361) عضویت پر افتخار تیم ملی فوتبال کشور را کسب نمودم . موسس کلپ میوند حاجی محمد کبیر ترکمنی بود, کلپ میوند قبل از آن موجود بود که ما در تیم نوبهار فوتبال بازی مینمودیم وتیم های ورزشی که آن زمان درکلپ میوند فعالیت داشت رشته پهلوانی بود که استاد محترم حاجی محمد ابراهیم ترکمنی مسوولیت آنرا به عهده داشت وبعدها ورزش تیکواندو که استاد همایون مسولیت آن راداشت و بنا بر توافق جانبین کلپ نوبهار بنام میوند تغیرنام کرد.
تیم فوتبال میوند طی سالها قدم به قدم پله ها را صعود نموده ازتیم های گروپ سی به گروپ بی وبالاخره با پیروزی در مقابل تیم برق کابل راهی گروپ الف شهرکابل گردید.تیم میوند مانند سایر بخش های اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی طی این مدت بخصوص سه دهه اخیردارای نوسانات بوده بعضی اوقات بسیار قوی واز حمایت و پشتیبانی زیاد مردم برخودار بوده ونتایج عالی را هم کسب نموده چنانچه سه مرتبه در سالهای 1367 ،1369 و1376در مسابقات سرتاسری قهرمان شده است.
 همچنان در تورنمنت های رسمی مانند جام صلح ، جام مین پاکی ،جام هندوکش ومسابقه با تیم آیساف مقام قهرمانی را کسب نموده است. اما این پیروزی ها شکست هایی هم داشته که در برابر تیم های صاحب نام فوتبال بوده است.
س: وضعیت فوتبال در سالهای حاکمیت حزب دموکراتیک چگونه بوده؟
 ج : درزمان حکومت حزب دیموکراتیک یک تعداد تیم های دولتی در فوتبال کشور وجود داشت که اکثر بازیکنان آن تیم ها از اعضای تیم ملی بودند مانند تیم اردو ،خارندوی ، پوهنتون و امنیت (هدایت) و از کلپها ی  ازاد کلپ پامیر و میوند تیم های بودند که اکثراً جز چهار تیم در سیمی فینال و فینال درمقابل هم قرار میگرفتند.خوبی آن زمان این بود که نهادهای دولتی ورزش را حمایت می کردند, از خود تیم های قدرتمند داشتند تورنمنت ها دایر می شد و اکثر اعضای تیم ملی فوتبال در تیمهای نهادهای دولتی و کلپهای شخصی راجستربودند.
س :اما بعد ازآن چی شد؟
ج‌: اما بعد از سقوط  حکومت داکتر نجیب الله و روی کار آمدن حکومت مجاهدین تیم های دولتی سقوط کرد وازبین رفت, تنها کلپهای پامیر ، شعاع ،کابل کلپ ،سباوون و میوندجزء کلپهای خصوصی بودند که تا امروز میدان نبرد فوتبال را رها نکرده اند.در زمان طالبان بیشترین مسابقات در بخش فوتبال بود, زیرا برای جوانان دیگر مصروفیت های اجتماعی چون تحصیل و تفریح وجود نداشت همه به میدان های فوتبال رجوع می کردند.
   س : نظر تان در مورد وضعیت فعلی ورزش به خصوص فوتبال چیست؟  
 ج : بعد از سقوط حکومت طالبان همان گونه که زمینه های خوبی برای فعالیت ها در تمام عرصه ها مساعد گردید, در ورزش افغانستان هم صفحه جدید ورق زده شد. مناسبات خوب با سازمان های بیرونی تامین گردید, زمینه ها و امکانات برای رشته های مختلف در مرکز و ولایات مساعد شد؛ دستاؤردهای و قهرمانی های ورزشکاران در رشته های مختلف شکل گرفت. در همین دوره بود که افغانستان صاحب مدال المپیکی گردید.

در همه بخش های ورزش تغیرات بوجود آمده و آنهاییکه علاقمندی بیشتر به ورزش خود داشتند نتیجه هم گرفتند چه در بخشهای رزمی و چه در ورزش های اجتماعی مانند : کرکت ، باسکیتبال وفوتبال. واقعاً ریاست تربیت بدنی وکمیته ملی المپیک کار ها وفعالیتهای خوبی را انجام داده اند
س: نظر تان در قسمت فوتبال چگونه است؟
ج: جای افتخار است که فوتبال افغانستان هم وارد مرحله جدید در تاریخ فعالیت های خود شده است. قهرمانی در جنوب اسیا, کسب عنوان بهترین فدراسیون, برگزاری لیک برتر, ایجاد تیم ها در کتگوری های مختلف سنی, اعمار تاسیسات و اماکن ورزشی ما را برای اینده بهتر فوتبال امید وار می سازد.
س : ازینکه نتایج مسابقات بیرون مرزی فوتبال کشور درین اواخر نسبت به ده سال قبل خیلی خوب شده افتخارات هم به دست آورده اند برای  حفظ جایگاه فعلی و کسب نتایج بهتر در رقابتهای آسیایی و منطقه یی شما  منحیث یک آگاه امور چه گفتنی دارید؟
 ج : جای افتخار برای فوتبالران کشور است که افغانستان در رقابتهای مقدماتی راه یابی به بازیهای جام جهانی راه پیداکرده است. این فرصت خوبی  است اما برای حفظ وتدام این دستآوردها کارهای بیشتر و برنامه های جامع ضرورت است. که یکی از این راهکارها حمایت و سرمایه گذاری بالای استعدادهای جوانان در داخل افغانستان می باشد.
س : بعنوان آخرین سوال میخواهم  یپرسم ،شما که بهترین ایام زندگی (جوانی) تانرا صرف ورزش و خدمت گذاری به جامعه ورزشی نمودید اداره ورزش کشوردر قسمت تداوی و عیادت شما چه کارهای را تاحال انجام داده و چه توقع دارید؟
ج: سپاس گذاری می کنم از تمام مسوولین, استادان ورزشکاران و همه دوستان همواره از من عیادت نموده اند, دروازه خانه ام را باز کرده چه در بستر مریضی چه در زمان تندرستی و حال در کنار من بوده اتد و من هیچگاه خود را تنها احساس نکرده ام. دوبار زمینه تداوی ام را  به کشور هندوستان مساعدساخته اند
از رهبری دولت  تقاضا دارم آنعده از اساتید و پیشکسوتان که عمر خویش را در راه خدمتگذاری به ورزش کشور وقف نمودند موردحمایت ومساعدت قراردهد. تا نسل امروز برای آینده شان خوشبین باشند.نمایند.
س: اقاصاحب در مورد وضعیت فعلی ورزش افغانستان چی نظر دارید؟
ج: واقعن برایم درد آور است, زیرا در هیچ دوره ی  از تاریخ ورزش به این بحران مدیریت مواجه نشده بود,
س: عواملی که  بحران را در ورزش آورده چیست و چه راه حل وجود دارد؟

ج: جدا شدن کمیته ملی المپیک از تربیت بدنی بدون کدام برنامه و دستورالعمل کاری,‌بدون تفکیت صلاحیت ها و مسوولیت ها,‌ و جانب داری برخی از مقامات دولتی از رهبری المپیک و تربیت بدنی و همچنان سوء استفاده برخی از استادان عرصه ورزش از فضای ایجاد شده به نفع خود شان یگانه عامل وضعیت پیش آمده در خانواده ورزش افغانستان است. به نظر من یگانه راه حل این بحران ادغام مجدد کمیته ملی المپیک به ریاست تربیت بدنی و سپورت و رهبری آن توسط یک شخصیت آگاه, با تجربه,‌مسلکی و در عین حال دلسوز به حال ورزش افغانستان می باشد.